Artikelen

De coach als bron van onvoorwaardelijke hoop door scheppende aandacht

“Geloof je dat het ooit nog goed met me komt?” Met deze coachvraag, eerder een noodkreet, kwam ze bij me. Daar zat ze, in mijn coachruimte, ineengedoken in een stoel die veel te groot voor haar leek. Ze keek schichtig in het rond, beantwoordde mijn blik niet en sprak fluisterend. Veel had ze nog niet verteld. Haar relatie had ze net beëindigd, op haar nieuwe werk had ze alweer ruzie. Dat waren zo’n beetje de openingszinnen geweest. Toen kwam de noodkreet eruit: “Geloof je dat het ooit nog goed met me komt?” En h…

Interview met Kim Phuc Phan Thi, het 'napalmmeisje'

‘Kim Phuc Phan Thi, ‘het napalmmeisje’. Zij is het meisje op de iconische Pulitzer winnende foto dat gillend van pijn en angst op Route 1 van Trang Bang rent voor haar leven. De Vietnamese burgeroorlog en het napalmbombardement op 8 juni 1972 hebben niet alleen de kleren en de huid van dit negenjarig meisje verbrand, de terreur van de oorlog is ook in haar ziel gekropen. Tientallen jaren na het bombardement was zij in de greep van een verlammende angst en haar hart was verbitterd, “negenenhalf op een hopeloosheidschaal van tien”, …

‘Wat doe je als werkgever of leidinggevende wanneer een collega plots overlijdt?

(…) Ga als leidinggevende dan ook niet te snel ‘terug’ naar de normale gang van zaken, om de boel maar draaiende te houden, zegt Van Wielink. Geef mensen genoeg tijd om afscheid te nemen van een collega, en wees bijvoorbeeld ruimhartig als veel werknemers naar de uitvaart willen. Het slechtst denkbare dat je kunt doen, aldus Van Wielink, is te veel focussen op het draaiende houden van het werk en zo de emoties verwaarlozen.’

Over rouwen om jezelf weer op te halen en elkaar te ontmoeten

‘Voor zijn 65e verjaardag besluit hij, succesvol ondernemer, dat hij het anders wil. Als vader van een gezin dat dertig jaar geleden een kind verloor, wil hij ‘het net ophalen’ en zijn verantwoordelijkheid nemen. Stel dat zijn 65e verjaardag zijn uitvaart zou zijn, wat zouden zijn vrouw en vier levende kinderen dan over hem zeggen? Hij vraagt zijn coach een middag te leiden waar zijn vrouw en de kinderen met hun partners aanwezig zullen zijn en allen iets hebben voorbereid om te delen.’

Over intimiteit en integriteit

‘Als zelfstandig coach ontvangt zij een formele klacht van een mannelijke cliënt. Hij had de aangeboden knuffel na afloop, hoewel hij hem zelf had geaccepteerd, als ongepast ervaren. Hij had niet de ruimte gevoeld om ‘nee’ te zeggen, al had hij dat achteraf wel willen doen. Hij had haar niet willen afwijzen, maar voelt zich nu niet meer veilig bij haar en wil afzien van verdere begeleiding. Nog amper bijgekomen van de schrik, zoekt zij contact met haar supervisor om te reflecteren op wat er gebeurd is.’

Secure Base Leiderschap in het onderwijs

‘We verbinden ons met anderen op manieren die gekleurd zijn door hoe we ons hechtten aan onze ouders en andere belangrijke mensen en hechtingsfiguren in ons leven. Zicht krijgen hierop helpt om een ‘secure base’ voor jezelf en voor anderen te worden. Het gedachtegoed van secure bases en de Transitiecirkel vormt een uitdagend venster voor leiderschapsontwikkeling.’

‘Stel je kwetsbaar op als leider’, het is een modern managementboekenmantra. Maar hé, doe het maar eens in de boardroom. ‘Veel leiders zijn bang om te worden afgerekend op een fout en trekken daarom een muur op.’

‘Jakob van Wielink is executive coach en leiderschapstrainer voor managementteams en directies. Hij is daarnaast verliescounselor en auteur op het gebied van verlies en rouw. Gisteren spraken we met Van Wielink over met name ‘secure bases’, kwetsbaarheid en transitie. Vandaag deel 2 van dit gesprek over dialoog, wortels, leiderschap, excelleren en beweging.’

‘Jakob van Wielink is executive coach en leiderschapstrainer voor managementteams en directies. Hij is daarnaast verliescounselor en auteur op het gebied van verlies en rouw. In een openhartig vraaggesprek vertelt hij gepassioneerd over ‘secure bases’, verbinding, dialoog, kwetsbaarheid, transitie en leiderschap. “Mensen en organisaties helpen om verleden, heden en toekomst met elkaar te verbinden, is mijn diepste roeping”

‘Wie als leider of organisatie vooruit wil, moet eerst terug naar het verleden en het verlorene. De levenslijn met verliezen begrijpen is noodzakelijk om het eigen talent en dat van medewerkers te ontwikkelen. Een gesprek met leiderschapscoach en verliesexpert Jakob van Wielink. ‘In het vermogen de pijnlijke momenten met elkaar onder ogen te zien ontstaat pas verbinding en groei.’